دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم . . . !

من خاک ترا به چرخ اعظم ندهم		یک ذره غمت بهر دو عالم ندهم
نقش خود را نثار عالم کردم		وز نقش تو من آب به آدم ندهم
من درد ترا ز دست آسان ندهم		دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم
از دوست به یادگار دردی دارم		کان درد به صد هزار درمان ندهم
من زخم ترا به هیچ مرهم ندهم		یک موی ترا به هر دو عالم ندهم
گفتم جان را به یار محرم ندهم		از گفته‌ی خود بیش دهم، کم ندهم

_____________________________________________________________

رباعی شمارهٔ ۱۳۳۳ | رباعی شمارهٔ ۱۳۳۴ | رباعی شمارهٔ ۱۳۳۶

+