بسته‌بندی خلاقانه یا انتقال فرهنگ برنامه ریزی شده . . . !

توضیح فنی در رابطه با عکس ها:

بسته‌بندی برای هر محصول از اهمیت زیادی برخوردار بوده و تا حد زیادی در جلب نظر خریداران آن محصول تاثیرگذار است. چشم‌نواز و صادق بودن بسته‌بندی می‌تواند یک مزیت نسبی مهم برای هر محصول باشد زیرا اولین چیزی که مخاطب با آن مواجه می‌شود، ظاهر یک محصول است نه طعم و مزه و کارایی آن.

هنرمند روسی Nikita Konkin ساکن مسکو، برای بسته‌بندی ماکارونی طرحی خلاقانه اجرا کرده است که خرید این خوراکی را برای مشتریان کمی جذاب‌تر و خوشایندتر می‌کند. او اشکال مختلف ماکارونی را به مدل‌های مختلف مو برای خانم‌ها تشبیه نموده و هرکدام را بر روی تصویر صورت یک زن قرار داده‌است و در نهایت چیزی که مشاهده خواهد شد تصاویری از مدل‌های مختلف مو برای خانم ها است که با ماکارونی روی جعبه نقش بسته است و از آنجایی که خانم‌ها بیشتر با این مواد خوراکی سر و کار خواهند داشت، چیزی جذاب تر از مشاهده این تصویر برای آن‌ها نخواهد بود.

---

غربی ها قطعاً به این عمل کار فرهنگی نخواهد گفت، ولی در واقع عکس فوق نمایان گر یک کار فرهنگی و یا به عبارت دیگر تزریق یک "سبک زندگی" در عرصه محصول و اقتصاد است.

از آنجایی که قشر هدف خانم ها هستند، چرا که معمولاً این زنان جامعه هستند که برای خرید به بازار و فروشگاه خواهند رفت و ماکارونی تهیه می کنند، بر روی این طرح از عکس زن استفاده شده است.

در طرح دیگری که سابقاً بنده بر روی یک شکلات دیده بودم دقیقا با همین روش، امّا عکس "یک پسر بچه"، درج شده بود که شکلات داخل آن موی مشکی-قهوه ای سر او را تشکیل می داد، چرا که قشر هدف برای خرید چنین شکلاتی پسر بچه ها بودند.

اما صحبت بنده در مبحث "برندینگ" نبوده بلکه گره زدن اقتصاد به فرهنگ توسط غرب و استفاده و اداره کشور توسط این روش است.

غرب با این کار فرهنگ را به اقتصاد پیوند زده و با همین عمل وارد خانه های مردم شده است؛ از طرفی عملکرد بد فرهنگی(!) یک شرکت تولیدی که مبنای اقتصادی دارد به ضرر خودش تمام خواهد شد.

در یک مقایسه خیلی کوتاه می توان این جمله را گفت که: در ایران به دلیل عدم وجود این روش و تزریق پول نفت و بادآورده به ارگان های فرهنگی، این ارگان ها و مؤسسات بدون در نظر گرفتن مباحث مختلفی از جمله برندینگ، رقابت پذیر بودن محصول، عدم محبوبیت محصول برای مشتری (چه محصول فرهنگی چه اقتصادی و ... به عبارتی همینی که هست"!") و حتی برنامه ریزی درست و ... نمی توانند تاثیرگذار و جریان ساز باشند.

در باب عدم وجود برنامه ریزی در کلام رهبری هم می توان کلمه "تروچسب" را یافت کرد؛ این کلمه به کارهای با طول برنامه ریزی 6 ماه اطلاق شده است نه برنامه هایی که امروز تصمیم گیری شده و فردا اجرا می شود!

رهبر انقلاب:

من خوشم می‌آید از این کارهایی که با فرصت و با طمأنینه انجام میگیرد؛ اینکه حالا تَروچسب(سریع و تند) امروز تصمیم بگیریم و شش ماه دیگر بخواهیم راه بیندازیم، این نمیشود؛ باید با تأنّی و با طمأنینه باشد؛ ^{۱۳۹۴/۰۲/۱۴ | بیانات در دیدار اعضاى ستاد کنگره‌ى بزرگداشت سه هزار شهید استان سمنان}

و در پایان باید گفت آنها اگر در کاری موفق نشوند با متخصصین مورد نظر اطلاعات آماری را بررسی و علت یابی کرده تا به موفقیت که همان فروش بیشتر محصول است برسند یا در نهایت در صورت شکست، شرکت هایشان با یکدیگر ادغام می شوند که حداقل کارگر کمتری بیکار شود!

ولی در ایران با یک کلمه که ما به "تکلیف" عمل می کنیم، عاقبت کار به خدا سپرده شده(!) و هیچ برآوردی از میزان تاثیرگذاری و آیا اینکه کار مورد پسند واقع شده است یا خیر وجود ندارد.

جهت بدست آوردن آمار برگه های نظرسنجی بین مردم پخش نمی شود که در نهایت مامورین شهرداری آنها را از زیر پا جمع کنند!

👈 بلکه میزان فروش محصول، یعنی میزان رضایت و میزان نفوذ سبک زندگی(سبک فکری) آنها و در کنار این "اصل" از انتقادات و پیشنهادات استقبال می شود.